درمان گزگز و بی حسی دست چپ و راست

بی حسی دست یک مورد عمومی و رایج است که بسیاری از افراد در زندگی خود آن را تجربه می‌کنند. بی حسی دست می‌تواند یک احساس موقتی باشد که توسط عوامل ساده‌ای مانند فشار روی اعصاب و خوابیدن روی دست و یا نشستن زیاد بر روی یک پا احساسی مثل گزگز، مورمور و یا سوزن سوزن شدن ایجاد شود. همچنین ممکن است علت بی حسی دست و پا یک بیماری زمینه‌ای باشد. این حس می تواند در کف دست، پشت دست، انگشتان دست و یا همه اینها باشد.

بی حسی دست که باعث کاهش کیفیت زندگی فرد می‌شود، می‌تواند آنقدر شدید باشد که فرد را از انجام فعالیت‌های روزانه خود باز دارد. خواب رفتن انگشتان دست می تواند جدی نباشد و به طور خود به خود از بین برود؛ اما در مواردی که عود می کند، ممکن است نشان دهنده وجود مشکلات و بیماری هایی باشد که بهتر است هرچه سریع تر نسبت به تشخیص علت آن و انجام اقدامات درمانی لازم اقدام نمود.

علت سوزن سوزن شدن انگشتان دست چپ و راست

از دلایل این عارضه می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• سندرم تونل کارپال
• اختلالات تیروئید
• عوارض جانبی برخی داروها
• کمبود ویتامین B12
• مصرف الکل
• کیست گانگلیون
• سندرم گیلن باره
• مولتیپل اسکلروزیس
• سکته مغزی
• بیماری رینود
• دیابت

سوزن سوزن شدن دست چپ و قلب

گاهی مشکلات و ناراحتی‌های قلبی و عروقی می‌توانند خود را به شکل سوزن سوزن، گزگز و یا بی حسی در دست بروز دهد، در چنین شرایطی جدی گرفتن هر علائم ساده نیز می‌تواند نجات بخش باشد. از همین رو توصیه می‌شود در صورت داشتن سوابق خانوادگی بیماری‌های قلبی و عروقی و یا تشخیص مشکلات قلبی در گذشته بروز چنین علائمی را جدی بگیرید. حمله قلبی می‌تواند با انسداد یکی از شریان‌های کرونری و جلوگیری از خون‌رسانی به قلب ایجاد ‌شود. این کاهش خون‌رسانی می‌تواند منجر به بی‌حسی یا احساس سوزن سوزن در دست چپ و قلب شود که یک وضعیت کاملاً اورژانسی است.

تشخیص علت خواب رفتگی و گزگز دست

1. برای تشخیص، پزشک معالج با گرفتن شرح حال، علائم و وضعیت بدنی بیمار را بررسی می‌کند. در فرایند تشخیص، پزشک می‌تواند از موارد زیر کمک بگیرد و حتی در مواردی فرد را برای پیگیری درمان به یک متخصص مغزو اعصاب ارجاع نماید.
2. آزمایش خون. درخواست آزمایش خون توسط پزشک احتمالا برای تشخیص دیابت، کمبود ویتامین، مشکلات کبد یا اختلال عملکرد کلیه، سایر اختلالات متابولیک و احتمال وجود نشانه‌هایی مبنی بر فعالیت غیر طبیعی سیستم ایمنی بدن است.
3. بررسی مایع مغزی نخاعی. با انجام این تست وجود یا عدم وجود پادتن مرتبط با نوروپاتی محیطی در بدن فرد بیمار مشخص می‌شود.
4. الکترومیوگرام یا تست فعالیت الکتریکی عضله
5. سی تی اسکن
6. ام ار آی
7. نمونه برداری از پوست برای مشاهده‌ی انتهای تارهای عصبی

درمان خانگی بی حسی دست چپ و راست

برخی از درمان‌های خانگی وجود دارد که ممکن است به کاهش بی حسی دست و پا کمک کند:

حرکات کششی و ورزش

تمرینات کششی ملایم می‌تواند جریان خون را بهبود بخشد و فشار روی اعصاب را کاهش دهد. متخصصان فیزیوتراپی می‌توانند در مورد برنامه تمرینات خاص خانگی که مناطق آسیب‌دیده را هدف قرار می‌دهند راهنمایی کنند.

اصلاحات ارگونومیک

ایجاد اصلاحات ارگونومیک در فضای کار و فعالیت‌های روزانه می‌تواند به کاهش فشار روی دست‌ها و پاها، پیشگیری یا کاهش علائم بی حسی کمک کند. این ممکن است شامل استفاده از کیبوردهای ارگونومیک، تکیه‌گاه مچ، وضعیت نشستن مناسب و استراحت منظم و کشش بدن باشد.

درمان سرد و گرم

اعمال گرما یا سرما در نواحی آسیب‌دیده می‌تواند به بهبود گردش خون و تسکین موقت بی حسی دست و پا کمک کند. کمپرس آب گرم، یا سرد را می توان بر اساس ترجیحات فردی و توصیه های متخصصان مورد استفاده قرار داد.

تغییرات سبک زندگی

حفظ یک سبک زندگی سالم و استراحت کافی می‌تواند گردش خون و سلامت اعصاب را بهبود بخشد. داشتن یک سبک زندگی سالم می‌تواند تأثیر مثبتی بر سلامت کلی اعصاب و گردش خون داشته باشد. این شامل ورزش منظم، حفظ یک رژیم غذایی متعادل، مدیریت سطح استرس، اجتناب از دخانیات و مصرف زیاد الکل و استراحت کافی است.

روش های درمان خواب رفتن انگشتان دست

درمان این عارضه بسته به علت ایجاد آن و همچنین در نظر گرفتن شریط بیمار، با استفاده از هر یک از روش های زیر قابل انجام می باشد:

فیزیوتراپی

فیزیوتراپیست با توجه به علت ایجاد بیماری و با در نظر گرفتن مواردی مانند سن، میزان پیشرفت بیماری و سایر شرایط بیمار، مناسب ترین روش های درمانی در فیزیوتراپی را برای کمک به بهبود این عارضه در نظر می گیرد. در ادامه برخی از روش های موجود در فیزیوتراپی را که ممکن است برای درمان این عارضه پیشنهاد شوند، معرفی می کنیم:

• درای نیدلینگ

درای نیدلینگ روشی ایمن و بی خطر در فیزیوتراپی می باشد که توسط فیزیوتراپیست هایی که دوره تخصصی آن را گذرانده اند، انجام می شود. در این روش سوزن های باریک و کوتاهی را در بافتی که دچار اختلال و درد شده است، وارد می کنند. این روش بدون تزریق هیچگونه دارویی صورت می گیرد و بیمار حین انجام آن دردی را تجربه نخواهد کرد، تنها ممکن است کمی احساس سوزش را تجربه کند. از مزایای این روش می توان تسکین درد از طریق تحریک تولید هورمون های ضد درد، افزایش سرعت بهبودی بیماری و آسیب بافت ها، بالا بردن میزان گردش خون موضعی و افزایش و بهبود رساندن اکسیژن و مواد مغذی به بافت ها و همچنین کمک به رفع اسپاسم عضلانی را نام برد.

• اولتراسوند تراپی

اولتراسوند تراپی یکی از درمان های پر کاربرد در فیزیوتراپی می باشد که در آن از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد گرمای عمقی در بافت ها استفاده می شود. این گرما بر اثر ارتعاشات ناشی از امواج مکانیکی ایجاد می شود و مزایای بسیار زیادی را به همراه دارد که از میان آنها می توان به بهبود انعطاف پذیری عضلات، کمک به ترمیم بافت ها از طریق افزایش میزان سوخت و ساز در سلول های آنها و همچنین رساندن میزان اکسیژن و مواد مغذی بیشتر به بافت ها، رفع اسپاسم و گرفتگی عضلانی و تسکین درد اشاره کرد.

• ماساژ درمانی

ماساژ درمانی در فیزیوتراپی توسط فیزیوتراپیست های متخصص در این زمینه انجام می شود و شامل ورز دادن و اعمال فشارهای لازم و کنترل شده ای به موضع آسیب دیده می باشد. این روش با مزایایی از جمله بهبود گردش خون موضعی، کاهش گرفتگی عضلات، کاهش استرس، اضطراب و افسردگی و همچنین تسکین درد همراه می باشد.

• تمرین درمانی

انجام تمرینات کششی و تقویتی دست می تواند نقش بسیار مؤثری در درمان این عارضه داشته باشد. فیزیوتراپیست بسته به شرایط بیمار و میزان آسیب دیدگی او، تمرینات ورزشی مناسب را به بیمار آموزش می دهد که به مرور زمان موجب تقویت و افزایش انعطاف پذیری عضلات دست می شود.

• استفاده از مچ بند

در برخی موارد ممکن است پزشک معالج استفاده از مچ بند را برای نگه داشتن مچ دست در وضعیتی که به اعصاب آن فشار وارد نکند، تجویز شود.

مصرف دارو و مکمل

مصرف برخی مکمل ها از جمله ویتامین E، B1، فولات و ویتامین B12 می تواند به بهبود سطح این مواد و متعادل کردن میزان آنها در بدن کمک کند. علاوه بر این مصرف برخی داروها از جمله داروهای ضد التهاب استروئیدی مانند ایبوپروفن، دارو های ضد افسردگی، ضد تشنج و استفاده از کرم های موضعی می تواند گزینه درمانی مناسبی باشد و به کنترل علائم برخی بیماری ها کمک کند.

جراحی

به طور معمول جراحی به عنوان آخرین گزینه درمانی در نظر گرفته می شود. در مواردی که سایر درمان های غیر تهاجمی در درمان این عارضه نقش مؤثری نداشته باشند، با توجه به علت و نوع بیماری که منجر به ایجاد این عارضه شده است، نوع جراحی مورد نظر انتخاب می شود. در ادامه به برخی از انواع جراحی هایی که ممکن است برای درمان این عارضه به کار برده شوند، اشاره می کنیم:

• جراحی تونل کارپال

این نوع جراحی که با هدف برداشتن فشار از روی عصب مدیان انجام می شود، بسیار رایج می باشد و در دسته جراحی های کم خطر قرار می گیرد.

• جراحی ستون فقرات گردنی

هدف از انجام این نوع جراحی نیز برداشتن فشار از روی اعصاب و کمک به بهبود علائم مربوط به مشکلات ایجاد شده بر اثر ابتلا به مشکلات دیسک گردن و ستون فقرات گردنی می باشد.