روشهای درمان تنگی کانال نخاعی
ستون فقرات حاوی فضاهای بازی است که به عنوان مجرایی برای عبور طناب نخاعی و عصب‌های نخاع عمل می‌کنند. تنگی نخاعی به باریک شدن این فضا گفته میشود. این وضعیت باعث تحت فشار قرار گرفتن اعصاب میشود. تنگی نخاعی در بیشتر موارد بر ناحیه گردن و کمر (لومبار) ستون مهره ها تأثیر می‌گذارد. که در ادامه به بررسی موارد مربوط به آن می پردازیم.
آناتومی ستون مهره ها
هر مهره یک دهانه بزرگی در قسمت خلفی دارد که به آن کانال نخاعی گفته میشود. در ستون مهره ها در ناحیه گردن و سینه، طناب نخاعی از این فضا عبور میکند. در ناحیه کمری ستون مهره ها، این فضا حاوی یک دسته ریشه عصبی است. فورامین یا فورامینا (foramen) مجرایی است که از کانال نخاعی انشعاب میشود. این فضا مجرایی برای عبور ریشه های عصبی ایجاد میکند که از ستون مهره ها به سایر بخش‌های بدن کشیده می‌شوند.
درد ناشی از تنگی کانال نخاعی
در تنگی کانال نخاعی ، یک یا چند مجرا تنگ و باریک شده اند. در نتیجه عصب‌های ستون مهره ها به استخوان مهره فشرده می‌شوند. این وضعیت باعث اختلال در عملکرد عصب میشود که حاصل آن احساس درد در ستون فقرات یا بخش‌های دیگر بدن خواهد بود.
عوامل تنگی کانال نخاعی
معمولاً تنگی کانال نخاعی در اثر رشد بیش از حد استخوان پیرامون عصب‌ها در هنگام خارج شدن از مهره‌ها اتفاق می‌افتد. این رشد زیادی استخوان، اغلب حاصل آرتروز استخوانی (استئوآرتریت) است. همچنین تنگی نخاعی ممکن است حاصل تغییر موقعیت یا شکستگی استخوان مهره باشد. تنگی نخاعی ممکن است در اثر بیرون زدگی بافت نرم داخل دیسک به مجرای نخاع نیز اتفاق بیفتد. از عوامل دیگر آن می‌توان به فتق دیسک ، تومور و افزایش ضخامت رباط‌های ستون مهره ها که باعث تحت فشار قرار گرفتن عصب‌ها می‌شوند، اشاره کرد. در برخی موارد ممکن است فرد از بدو تولد کانال نخاعی کوچکی داشته باشد.
علائم تنگی کانال نخاعی
علائم تنگی کانال نخاعی ممکن است بسته به موقعیت و شدت مشکل متفاوت باشد. تنگی نخاعی ممکن است باعث درد، ضعف، بی حسی و مور مور شدن دست یا پاها شود. تنگی نخاعی در پایین کمر معمولاً سیاتیک ایجاد میکند که به صورت حس درد سوزشی احساس میشود و ممکن است به صورت تیر کشنده تا باسن و پایین پا امتداد یابد. تنگی نخاعی ممکن است مشکلاتی در کنترل مثانه یا روده ایجاد نماید.
درمان تنگی کانال نخاعی
گزینه های درمانی ممکن است شامل مصرف داروهای ضد التهاب، شل کننده عضلات و داروهای مسکن باشد. تزریق استروئید داخل فضای اپیدورال ( توسط فوق تخصص درد) نیز میتواند بسیار مفید باشد که این روش نیاز به بیهوشی و برش جراحی ندارد اما باید زیر دستگاه تصویر برداری و در اتاق عمل استریل انجام شود تا محل پخش دارو در زیر دستگاه بطور کامل دیده شود. از روشهای بسیار موثر دیگر که توسط فوق تخصص درد انجام میشود تزریق ترانسفورامینال یا تزریق ماده ضد التهاب در اطراف ریشه عصبی بطور اختصاصی بوده که در درصد بالایی از بیماران موجب بهبودی درد میشود این روش نیز نیاز به بیهوشی و برش جراحی ندارد، همچنین ممکن است پزشک در مواردی فیزیوتراپی را توصیه نماید. در صورتی که این روشها مؤثر واقع نشود، برای برداشتن فشار از روی عصب‌ها باید جراحی انجام شود.
آدرس مطب : تهران، میدان آرژانتین، ابتدای خیابان الوند، ساختمان مرکزی پزشکان،طبقه اول
تلفن : 88670088 - 021
درباره این موضوع مطالب بیشتری بخوانید
-
سندرم مین یا سندرم مفصل توراکو لومبار
تاریخ انتشار : 1395-10-21تاریخ بروز رسانی : 1403-07-01 -
باز کردن چسبندگی های اپیدورال به دلیل عمل باز
تاریخ انتشار : 1396-11-19تاریخ بروز رسانی : 1402-06-07 -
زمان جراحی باز جهت درمان تنگی کانال نخاعی
تاریخ انتشار : 1402-01-16تاریخ بروز رسانی : 1402-05-19 -
اگر دچار کمر درد هستید چه حرکات و ورزشهایی برای شما مضر است؟
تاریخ انتشار : 1401-03-02تاریخ بروز رسانی : 1403-04-31 -
تزریقات استروئیدی اپیدورال برای درمان کمر درد
تاریخ انتشار : 1400-09-04تاریخ بروز رسانی : 1402-05-25
نظرات کاربران درباره این مطلب :
این فرم صرفا جهت دریافت نظرات ، پیشنهادات و انتقادات کاربران در مورد مطلب فوق میباشد .
به سوالات پزشکی در این بخش پاسخ داده نمیشود .
از ارسال پیام های تبلیغاتی در این بخش خودداری نمایید .
حداکثر طول مجاز برای متن پیام 500 کاراکتر است .
