درمان درد ناشی از تنگی کانال نخاعی یا بیرون زدگی دیسک با بلوک عصبی

تنگی کانال نخاعی یک بیماری دژنراتیو (تخریب پیشرونده) است که علائم آن معمولا به مرور زمان بروز می‌کند یا اینکه می‌تواند به صورت یک درد ناگهانی رخ دهد. در نتیجه تنگی کانال نخاعی ممکن است دردی خفیف یا گاهی شدید در مناطق مختلف ستون فقرات (نقطه درد بستگی به این دارد که تنگی کانال در کدام مهره ها ایجاد شده است) احساس شود. این درد ممکن است مقطعی باشد یا اینکه فقط در طول فعالیت‌های خاصی مانند راه رفتن رخ دهد. تنگی کانال نخاعی کمری، ممکن است موجب درد، گزگز یا بی‌حسی شود که از باسن‌ شروع شده و دامنه آن تا پشت ران‌ها و گاهی به ساق‌ پا نیز کشیده خواهد شد؛ که در این صورت به آن سیاتیک گفته می‌شود. تنگی کانال نخاعی همچنین باعث لنگش نوروژنیک، گرفتگی دردناک و ضعف در پاها و (معمولا در ساق پا) می‌شود که اغلب در پی راه رفتن یا ایستادن رخ می‌دهد و با نشستن و استراحت از بین می‌رود. در طول زمان این علائم تشدید شده وسبب کاهش استقامت جسمی فرد خواهد شد. در این شرایط فرد برای کاهش درد و راحتی بیشتر در حرکت، ممکن است نیاز به واکر داشته باشد. درد ساق پا و گرفتگی عضلات پا همچنین می‌تواند نشانه‌ لنگش عروقی باشد. این عارضه ناشی از تنگی عروق خونی در پا به دلیل بیماری عروق محیطی بروز می‌کند. علت درد پا این است که عضلات پا خون کافی دریافت نمی‌کنند. تشخیص پزشک مبنی بر اینکه علائم درد پا ناشی از بیماری عروق محیطی است و یا تنگی کانال کمری ، بسیار حائز اهمیت است. تفاوت اصلی آن‌ها در این است که لنگش عروقی هنگام بالارفتن، شدید‌تر می‌شود و با خم شدن به جلو برطرف نمی‌گردد.

پیشگیری از تنگی کانال نخاعی با مراقبت از کمر

مهم‌ترین نکته در مورد مراقبت از کمر، قراردادن بدن خود در وضعیت صحیح و نگه داشتن ستون فقرات در یک راستا می‌باشد. قوس کمر بخش اعظم وزن بدن را تحمل می‌کند، بنابراین هم ترازی مناسب این بخش می‌تواند از آسیب به مهره‌ها، دیسک‌ها و سایر بخش‌های ستون فقرات جلوگیری کند. ممکن است شما نیاز به اصلاح حالت‌های بدن مانند ایستادن، نشستن و عادات خواب خود، همچنین نیاز به یادگیری روش‌های صحیح بلند کردن اجسام و خم شدن داشته باشید. همچنین شاید بتوانید با ترک مصرف سیگار و حفظ وزن متناسب با قد و فرم بدن خود، روند پیشرفت تنگی کانال نخاعی را کندتر سازید.

بلوک عصبی کودال و اپیدورال جهت درمان درد ناشی از تنگی کانال نخاعی

1. بلوک عصبی اپیدورال

اپیدورال به ناحیه ای مابین لیگامان زرد یا فلاووم و دورامتر گفته می‌شود شامل عروق خونی، لنفاوی و بافت چربی است. اپیدورال در تغذیه اعصاب نخاعی و ضربه گیری و محافظت از نخاع و اعصاب نخاعی و عدم انتقال ضربات و صدمات به نخاع نقش مؤثری دارد. بلوک عصبی اپیدورال به تزریق ترکیبی از داروهای بی حسی و کورتیکواستروئید در فضای اپیدورال گفته میشود که با احاطه ریشه عصبی ملتهب، موجب کاهش درد بیمار خواهند شد.
این روش غیرجراحی، بدون نیاز به برش و بستری بیمار، در کلینک درد در زمانی حدودا 15 دقیقه انجام می‌پذیرد. اگر پاسخ گویی بیمار به بلوک عصبی در این ناحیه مطلوب باشد؛ ممکن است تزریق مجدد توسط متخصص درد برای تمدید و افزایش بهبود درد صورت پذیرد. البته بسیاری از بیماران با یک الی دو جلسه بلوک عصبی اپیدورال، کاهش درد چشمگیری خواهند داشت و نیاز به تزریق مجدد برای این افراد وجود ندارد.

2. بلوک عصبی کودال

فضای کودال در امتداد اپیدورال در ناحیه ساکروم می‌باشد. در صورتی که ریشه‌های عصبی نخاعی در ناحیه انتهای کمری عصبی دچار تورم و التهاب باشد؛ بلاک کودال می‌تواند روش مناسبی برای بهبود و کاهش درد بیماران محسوب شود. نحوه انجام بلوک عصبی کودال نیز مانند اپیدورال در زمانی کمتر از 30 دقیقه با تزریق داروهای بی حسی و کورتیکواستروئید در فضای کودال برای کاهش درد ناشی از تنگی کانال نخاعی و بیرون زدگی دیسک صورت می‌گیرد و اغلب با بهبود قابل توجهی از درد بیماران همراه خواهد بود.

روشهای دیگر غیرجراحی برای درمان درد ناشی از تنگی کانال نخاعی

• فیزیوتراپی : هدف از انجام فیزیوتراپی کمک به بازگشت شما به سطح فعالیت کامل در سریع‌ترین زمان ممکن است. فیزیوتراپ‌ها می‌توانند وضعیت مناسب بدن و تکنیک‌های بلند کردن اجسام و راه رفتن را به شما آموزش دهند. آن‌ها در انجام حرکات مخصوص برای تقویت عضلات پشت، ساق پا و شکم، شما را همراهی می‌کنند، همچنین شما را به کشش و افزایش انعطاف پذیری ستون فقرات و پاها تشویق می‌کنند. ورزش و تمرینات تقویتی، عناصر کلیدی درمان شما هستند و باید بخشی از برنامه همیشگی زندگی شما باشند. البته هر برنامه ورزشی جدید را حتما تحت نظر پزشک انجام دهید.
• داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)، مانند آسپرین، ناپروکسن (Aleve ، Naprosyn) و ایبوپروفن (موترین، ناپرین، آسپرین) به منظور کاهش التهاب و تسکین درد استفاده می‌شود.
• داروهای ضد درد، مانند استامینوفن (تایلنول)، می‌تواند درد را کاهش دهد اما اثرات ضد التهابی NSAID را ندارد. استفاده طولانی مدت از داروهای مسکن NSAID ممکن است موجب زخم معده و همچنین مشکلات کلیه و کبد شود.
• داروهای استروئیدی، می‌تواند برای کاهش تورم و التهاب اعصاب تجویز شود. این داروها به صورت خوراکی (به صورت بسته مدرول) با کاهش تدریجی دوز در طی یک دوره ۵ روزه مصرف می‌شوند. مزیت استفاده از آن‌ها تسکین درد در یک دوره ۲۴ ساعته است. در صورت درد شدید ممکن است تزریق استروئید به منطقه تنگی نخاعی و فشردگی عصب برای شما تجویز شود.

---

آدرس مطب : تهران، میدان آرژانتین، ابتدای خیابان الوند، ساختمان مرکزی پزشکان،طبقه اول
تلفن : 88670088 - 021

نظرات کاربران درباره این مطلب :رحیم روحانی [ 1400-12-16 ]
از شما اقای دکترنقره کار واقعا تشکر میکنم برای توضیحاتی که داده ای ونوشته ای واقعا بهترین برای شما کمه واقعا ممتاز هستین چون با خوندن مطالب که شما گذاشته اید من فیض بردم و خیلی از این مطالب شما استفاده کرده ام وخوب شده ام

رحیم روحانی [ 1400-12-16 ]
از شما اقای دکترنقره کار واقعا تشکر میکنم برای توضیحاتی که داده ای ونوشته ای واقعا بهترین برای شما کمه واقعا ممتاز هستین چون با خوندن مطالب که شما گذاشته اید من فیض بردم و خیلی از این مطالب شما استفاده کرده ام وخوب شده ام

نام و فامیل :
تلفن :
ایمیل :
متن پیـام :